zajęcia edukacyjne prowadzą do realizacji celów wychowania przedszkolnego, określonych w podstawie programowej. nasza codzienna praca ukierunkowana jest na wielostronny rozwój dziecka zgodnie z jego wiekiem i możliwościami. stosujemy różne metody i formy pracy pozwalające na połączenie aktywności dziecka z działaniem i przeżywaniem. pozwala to na zrozumienie i utrwalenie wiedzy i zdobytych umiejętności oraz na wielokierunkowy rozwój dziecka.
uczymy dzieci samodzielności, kreatywnego myślenia i działania, oraz zdrowego trybu życia. w codziennej pracy wykorzystujemy elementy nowoczesnych metod i form pracy, które zapewniają wychowankom atrakcyjny i twórczy sposób na osiągnięcie sukcesów rozwojowych.
Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne – jest metoda niewerbalną, poprawiającą komunikację dziecka z otoczeniem. Głównym założeniem jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem we wspomaganiu rozwoju psychoruchowego dziecka i terapii zaburzeń rozwoju. Zadaniem jej jest rozwijanie przez ruch sprawności ruchowej, świadomości własnego ciała, przestrzeni działania w niej, a także dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu. Umożliwia ona zaspakajanie potrzeb bezpieczeństwa, wzrostu i rozwoju, a także potrzeb społecznych i poznawczych. Pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów eliminując strach i obawę.
Metoda Pedagogiki Zabawy
Stwarza możliwości dzieciom do działania w atmosferze akceptacji i zaufania. Celem pedagogiki zabawy jest dostarczenie prowadzącemu różnorodnych pomysłów, które umożliwią świadomą i kreatywną pracę z grupą.
Aktywizowanie uczniów w procesie nauczania jest obecnie uznawane za najważniejszą zasadę nauczania i uczenia się. Głównymi celami pedagogiki zabawy są: harmonijny i wszechstronny rozwój dziecka, pomoc w odkrywaniu najlepszych cech dziecka
Metoda Projektów
Metoda projektu polega na samodzielnym inicjowaniu, planowaniu, wykonywaniu i ocenie realizacji zadań edukacyjnych. Pozwala zatem dzieciom na samodzielne rozwijanie zainteresowań, kierowanie własnym uczeniem się podczas gdy nauczyciel pełni funkcję wspomagającą, kierującą i organizującą. Projekt, to metoda w której: – dziecko, lub grupa prowadzą badania na jakiś temat, który jest dla nich ważny i odnosi się do ich życiowych doświadczeń – aktywność badawcza może trwać dłuższy czas – dzieci planują działania samodzielnie lub w grupach – dzieci wybierają miejsca zajęć terenowych – dzieci wybierają materiały źródłowe.
Edukacja przez Ruch Doroty Dziamskiej
Jest to nowoczesny system metodyczny przeznaczony do prowadzenia kształcenia i wychowania dzieci z przedszkoli i młodszych klas szkoły podstawowej, realizujący założenia integracji sensorycznej, wspomagający procesy zapamiętywania, a więc uczenia się. System jest zbiorem ćwiczeń usprawniających poszczególne funkcje rozwijającego się organizmu, które opierają się na naturalnych formach ruchu dziecka. Każde ćwiczenie zaproponowane uczestnikom zabaw i spotkań edukacyjnych:
- zawiera zaplanowany swobodny, a potem celowy ruch,
- wywołuje korzystne emocje motywujące do indywidualnej i zbiorowej aktywności,
- ma charakter poznawczy, rozwija mowę, myślenie, buduje wiedzę
Ruch odgrywa najbardziej znaczącą rolę w procesie uczenia się małych dzieci, system proponuje więc poruszanie się w trakcie zajęć, co ma swój bezpośredni wpływ na koncentrację, tempo pracy oraz umożliwia pełniejszy rozwój we wszystkich obszarach: fizycznym, emocjonalnym, społecznym i poznawczym.
Działaniom dzieci towarzyszy rytmizowany tekst lub muzyka, co sprzyja uzyskaniu płynności i sprawności ruchu
Metoda aktywnego słuchania muzyki według Batii Strauss
Pozwala na przybliżenie dzieciom muzyki klasycznej. Dzieci aktywnie słuchają tzn. słuchając, wykonują proste ruchy rytmiczne siedząc, lub proste ruchy taneczne proponowane przez nauczyciela. W przypadku dzieci młodszych są to proste ruchy ilustracyjne, krótkie opowiadania związane z każdym utworem muzycznym. Poprzez aktywne słuchanie, dzieci nieświadomie poznają strukturę utworu muzycznego. Kontakt z muzyką jest dla dziecka źródłem twórczych poczynań, różnorodnych poszukiwań, stymuluje dziecko do samowyrażania się w tańcu lub śpiewie, kształtuje kulturę muzyczną, rozwija umiejętności słuchania, odczuwanie piękna, rozumienie własnej psychiki, obyczajów, warunków do życia, rozwija poczucie więzi grupowej, rozwija samodzielność, kształci wyobraźnię dźwiękową, daje też możliwość wystąpienia w roli współwykonawcy lub artysty.
Metoda Carla Orffa
Założeniem tej metody jest, iż kulturę fizyczną dziecka należy rozwijać w ścisłej korelacji z kulturą rytmiczno-muzyczną oraz z kulturą słowa. Dlatego nawiązuje on do tradycyjnych, zanikających we współczesnych czasach form zabaw, ćwiczeń, tańców, muzyki, porzekadeł, legend, baśni, poezji, prozy itp. Głównym celem i zadaniem tej metody jest wyzwolenie u dzieci ekspresji i rozwijanie inwencji twórczej zwłaszcza powiązanie muzyki z ruchem.
Metoda obwodowo – stacyjna
Jest to metoda, która intensyfikuje zajęcia ruchowe. Polega na wyznaczeniu kilku punktów od 6 do 12, na którym umieszcza się przybory, przyrządy. W każdym z tych punktów (stacji) uczeń wykonuje określone zadania ruchowe. Celem tych zadań jest kształtowanie potrzebnych grup mięśniowych, cech motorycznych, wyrabianie umiejętności ruchowych w mniejszym stopniu. Stacje umieszczone są w układzie kolistym – stąd obwód ćwiczebny. Zespół podzielony na zastępy, które zajmują miejsca na poszczególnych stacjach. Na sygnał nauczyciela rozpoczyna ćwiczenia na swojej stacji. Po upływie określonego czasu zastępy zmieniają stację i ćwiczą na kolejnych stanowiskach.
Metoda Marii i Alfreda Kniessów
Jest to metoda, która ma na celu kształtowanie i rozwój fizyczny dziecka poprzez ruch, muzykę, zastosowanie oryginalnych przyborów. Ćwiczenia odbywają się na wszystkich grupach mięśniowych z uwzględnieniem automasażu. Jednocześnie uwrażliwia się małe dziecko na piękno muzyki klasycznej. W metodzie tej główny nacisk kładzie się na ruch. Ważną rolę w metodzie Kniessów spełniają przybory do ćwiczeń ruchowych, przybory do wytwarzania dźwięków.
Metoda Malowania Dziesięcioma Palcami
